Κάποιοι δεν κατάλαβαν ακόμη μερικά πράγματα. Έτσι λοιπόν υπάρχουν αντιδράσεις και διακρίσεις μεταξύ "πλούσιων" και "φτωχών" χωριών. Που βασίζεται αυτό? Στο ότι κάποια παραθαλάσσια χωριά έχουν ανεπτυγμένη την Τουριστική βιομηχανία ενώ ο ορεινός όγκος ασχολείται με τον πρωτογενή τομέα? “Και γιατί τα έσοδα από δημοτικά τέλη να κατανέμονται για την ανάπτυξη άλλων χωριών και όχι των δικών μας?”
Μάλλον δεν καταλάβανε ότι πλέον είμαστε ένα Δήμος και ότι όλοι πλέον είμαστε συνδημότες. Αλλά κυρίως δεν καταλάβανε ότι θα πρέπει να υπάρξει εξισορρόπηση στην ανάπτυξη της περιοχής. Δεν νοείτε δηλαδή π.χ η Κοκκαλού ή το Βαγιοχώρι ή η Μαυρούδα κλπ να αποκλειστούν. Και ξέρετε γιατί? Γιατί θα υπάρξει εσωτερικό κύμα μετανάστευσης και τότε θα χάσουμε και τα αυγά και τα πασχάλια. Και όχι μόνο αυτό.
Πρέπει να καταλάβετε οι παραθαλάσσιοι ότι εσείς προσφέρετε ενοικιαζόμενα δωμάτια, υπηρεσίες εστίασης και διασκέδασης για κάποιους μήνες του χρόνου αλλά οι κάτοικοι των ορεινών χωριών (που θα πρέπει να στραφούν στον αγροτουρισμό, σε συλλογική ή ατομική πρωτοβουλία παρασκευής,τυποποίησης και προώθησης προϊόντων, κλπ) προσφέρουν στον πρωτογενή τομέα. Δηλαδή παράγουν τρόφιμα και προϊόντα τα οποία θα πρέπει να προτιμήσουμε όλοι, έτσι ώστε και η τιμή πώλησης τους να είναι τέτοια ώστε να προσφέρει ένα ακόμη μεγαλύτερο εισόδημα στους παραγωγούς, αλλά και εμείς και οι τουρίστες να αποτελέσουμε κίνητρο για τους παραγωγούς αγοράζοντας τα με αποτέλεσμα να έχουμε ένα ντόπιο, ανταγωνιστικό, φρέσκο και ποιοτικό προϊόν αλλά και εξισορροπημένη ανάπτυξη στην περιοχή.
Όταν λοιπόν καταλάβουμε ότι “το ένα χέρι νίβει τ άλλο και τα δυο το πρόσωπο” τότε θα πάμε όλοι μπροστά γιατί πλέον θα καταλάβουμε ότι τα συμφέροντα τους ενός εξαρτώνται από τα συμφέροντα όλων των κατοίκων.
Απλά ας θεωρήσουμε όλοι ότι ο Δήμος αποτελεί πλέον ένα μικρό κράτος και αποτελείτε από κατοίκους που έχουν τα ίδια κοινά συμφέροντα και ας σκεφτούμε την επόμενη φορά, όταν προβάλουμε τα τοπικιστικά μας επιχειρήματα, την παραπάνω παροιμία.